Hue

Gisteren aangekomen in Hue, na ongeveer 12 uur in de nachttrein te hebben gezeten (of eigenlijk gelegen). We waren erg moe, al dat reizen en vooral die nachttreinen hakken erin. We waren heel blij dat we eindelijk een nacht in een hotel konden slapen!

Gisteren hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar de oude citadel van Hue geweest. Niet heel boeiend, maar het is zo ongeveer het enige dat hier te doen is.
Op de terugweg kwamen we langs een koffietentje dat er heel gezellig uit zag. Het lag een beetje achteraf. Geen toerist te bekennen, dus ik wilde eigenlijk al weer omdraaien (held...). Maar...Paul wilde er natuurlijk gaan zitten, tussen de locals. En het was lekker! Op mini-stoeltjes (het meubilair in mijn kleuterklas is groter) koffie drinken voor nog geen 50 cent, keileuk! En ze hadden de lekkerste (en goedkoopste!) fruitshake die we tot nu toe in Vietnam op hebben.
We hadden een fresh coffee ('coffee xay' in het Vietnamees) besteld. Dat gaat zo leuk! Je krijgt een heel klein beetje supersterke koffie (er staat zo'n filterdingetje op je glas) en daarbij een schaaltje ijsklontjes. Als je die erbij doet, is je koffie meteen koud. Een soort ijs-espresso dus! En dat voor nog geen 50 cent.
Het is maar goed dat Paul met me mee is, want ik was er zelf niet zo snel gaan zitten. Eigenlijk is het veel leuker om tussen de locals te zitten. En honderdduizend keer goedkoper!
's Avonds vegetarisch wezen eten, maar was niet zo heel lekker. Ik heb, jawel, m'n halve bord laten staan. Kun je het je voorstellen? Dit mag in de krant: 'Bodemloze put eet haar bord niet leeg!'.

We voelen ons nu voor het eerst een beetje schoon sinds we in Vietnam zijn aangekomen. Uitgebreid gedoucht (met lauw i.p.v. koud water!), gezicht gescrubd, nagels gelakt. Zo fijn! Dames, kunnen jullie je voorstellen hoe smerig ik me heb gevoeld na dit een aantal dagen niet te hebben gedaan? Maar ach, als backpacker hoort het erbij. Basic douchen, een beetje zoals op de camping, heeft ook wel iets. Maar laat mij maar lekker flashpacker zijn op z'n tijd en even tot rust komen in een wat luxer hotel (in nog steeds de goedkoopste prijsklasse).

In het hotel in Hue werden we behandeld als prins en prinses! Toen we aankwamen kregen we gratis ijsthee en terwijl ik in mijn dagboekje aan het schrijven was en op de bus wachtte, stond er een bord watermeloen voor me klaar.
Larissa en Paul: ik weet niet of jullie naar Hue gaan (Hue is niet zo veel aan), maar het hotel heet 'Hue Thuong'.

We hebben een open bus ticket geboekt, zodat we telkens met de bus naar de volgende bestemming kunnen. Ideaal! Het is een sleeping bus, dus tijdens grote afstanden kunnen de stoelen plat worden gegooid en kan er worden geslapen.
Dit hadden we eerder moeten doen (sorry Ruud, we waren te eigenwijs om je advies meteen op te volgen), want het is echt véél goedkoper dan met de trein! Volgens mij betalen we nu ongeveer net zoveel om van Hue naar Hoi An,van Hoi An naar Nha Trang, van Nha Trang naar Mui Ne én van Mui Ne naar Ho Chi Minh City te gaan (= 4 keer bussen dus), dan dat we één keer met de nachttrein van Hanoi naar Hue zijn gegaan. Ter vergelijking: de route Hanoi-Hue is maar iets langer dan de route Hoi An-Nha Trang.

We zijn vandaag aangekomen in Hoi An. Het is super hier! Veel relaxter dan Hanoi en Hue! Leuk sfeertje hier. Morgen kookcursus, maar in het volgende reisverslag meer over Hoi An!

Zien jullie me trouwens staan op de foto, zonder slippers aan? Ik word al een echte backpacker, zul je denken. Maar nee, ik deed het niet voor m'n lol (zoals de meeste backpackers wel doen, omdat ze het fijn vinden), maar m'n slipper was kapot gegaan. Erg fijn dus... Moest ik heel dat stuk lopen op blote voeten en daarna ook nog op de fiets. Gelukkig zat er nog een paar Havaianas in m'n backpack en loop ik nu gewoon weer verder op slippertjes. De mooie bruine Havaianas zijn helaas verleden tijd... Goede reden om binnenkort nieuwe te kopen, toch? ;-)