De noordkust

Zo, hier is alweer ons laatste verhaaltje. Over 2 dagen vliegen we alweer naar Nederland. Gek idee, maar toch ook wel fijn om iedereen weer te zien.

Ons vorige verslag eindigde bij Medellin, de stad waaraan we nog veel hebben gedacht. We hebben ons hart echt een beetje verloren aan Medellin. Kun je heimwee hebben naar iets dat niet je thuis is?

Na Medellin zijn we naar Cartagena gegaan, een plaats aan de noordkust van Colombia. Een mooie stad, met een oude stadsmuur eromheen, maar niet echt ons ding. Supertoeristisch (ook de prijzen! Megaduur allemaal in vergelijking met de rest van Colombia), het leek wel de Costa Brava, maar dan iets warmer en wat verder weg.
Vanuit Cartagena hebben we een boottour gedaan naar de Islas del Rosario (eilandengroep). Ook dit was weer mega-toeristisch, alleen maar Colombiaanse dagjesmensen. Eerst gingen we met een boot naar een snorkelspot. Nou, daar begon het ge-emmer al... Masker, ademen door dat buisje, natuurlijk weer een hoop drama vanuit mijn kant (ik heb dit snorkeldrama vandaag helemaal goedgemaakt, maar daarover later meer). 1 slok zout water in m´n mond en het was alweer klaar voor mij. Daaaaag snorkelen!
Het strand waar we daarna heen gingen was wel super! De honderd toeristen om ons heen even wegdenken, dan was het echt een heel mooi strand. Gezellig met alle toeristen op een hoop, haha.
De terugweg was iets minder. Op de boot hadden we een kapitein (El capitan) en een zelfbenoemde ´gids´, hij noemde zichzelf Chocolate (ik snap nog steeds niet wat ´ie gidste, maar goed). Chocolate zei dat de terugrit ruig ging worden, dus degenen die voorin zaten (wij dus) mochten nog naar achteren. Op de heenweg hadden we al even van de heftige rit kunnen proeven, dus dacht ´t niet dat ik voorin bleef zitten. Natuuuuurlijk was er geen plek voor mij. Na een ´motherfucker´ mocht ik zowaar tóch naar achteren. Oeps, dat woord verstaan ze hier natuurlijk ook gewoon.
Ze hadden niks teveel gezegd over de terugrit. Wat een mafkees zeg, die kapitein! Ging sneller dan alle andere boten bij elkaar en klapte telkens met de boot hard op het water. En die gekke Colombianen nog klappen ook, toen we veilig weer terug waren gekeerd. Klappen? Dacht ´t niet, mafkees! Als meneer gewoon 10 km/u zachter had gevaren (zoals alle anderen wel deden) was er niks gevaarlijks aan de rit geweest!

Na Cartagena zijn we verder gereisd naar Santa Marta. Het hostel hier was meer een soort van resort. Veel minder luxe dan jullie gewend zijn van resorts in bijv. Turkije, maar ze hadden er een restaurant, dus in principe kon je hier een hele dag vertoeven. Natuurlijk zijn er dan van die gekke toeristen die een hele week hier zitten, over elke bezienswaardigheid in de buurt zeggen ´waar ligt dat?´ of ´wat is dat?´ en dan bij thuiskomst zeggen dat ze zoveel van Colombia hebben gezien ;-) Niet helemaal ons ding, dus wij zijn na 1 nacht (later zijn we er wel nog 2 nachten teruggekomen) naar Tayrona Nationaal Park gegaan. Dit is een nationaal park met natuur en allemaal mooie stranden.
We hadden in het hostel 3 gezellige Belgische meiden ontmoet die ook mee gingen. We hebben gezellig met hen samen gelopen en in het park gegeten.
Eerst moesten we 2 uur wandelen en daarna kwamen we bij een plek aan waar je kon overnachten. Hier hebben we 1 nacht in een tentje overnacht. Helemaal back to basic (lees: douchehokjes waarbij je kunt gluren bij de buren, vieze klamme ´matrassen´ in de tent, met wc-papier naar de wc lopen), maar wel erg leuk!
´s Avonds genoten van de prachtige zonsondergang. Wat een paradijs!!

Inmiddels zitten we alweer een paar dagen in Taganga. Het hostel hier is super! We hebben al verschillende verhalen gehoord van mensen die ´s avonds overvallen/beroofd zijn, dus wij zorgen ervoor dat we in het donker in het hostel blijven. Ze hebben hier een restaurant met superlekker eten, dus dat is niet zo moeilijk ;-)
De afgelopen dagen stonden vooral in het teken van chillen aan het zwembad.

Eeeennnnnn vandaag heb ik het snorkelfiasco helemaal goed gemaakt! Er zit al de hele dag een glimlach van oor tot oor op m´n gezicht.
Je verwacht ´t namelijk niet, maar.... ik heb vandaag... GEDOKEN!!
Paul was twee dagen geleden al geweest. Hij vond het zó leuk dat ´ie vanochtend nog een keer wilde. Hij heeft zelfs samen met een schildpad gezwommen. Hoe stoer is dat!!!
En ja hoor, held op sokken is ook meegegaan! Weliswaar iets anders dan de gemiddelde duiker (lees: eerst even wat paniek de eerste minuten, constant neus dichthouden onder water (ja, echt waar) ), maar o, wat was het gaaf!
Paul en ik waren samen met de instructeur (Juan, de beste instructeur die ik me kon wensen. Wát een geduld!), dus we hadden echt een superklein groepje.
En je krijgt waar voor je geld, hier in Colombia ;-) De meeste discover scuba duiken gaan tot ongeveer 5 meter diepte, wij zijn 15 meter diep gegaan! Echt, zo mooi daar onder water! Hele mooie vissen gezien en supermooi koraal. Onbeschrijflijk, dat gevoel!
Ik durf niet te beloven dat ik m´n PADI zal gaan halen, maar toen we weer omhoog gingen, dacht ik alleen maar ´Neeeee, ik wil hier blijven!´.
Er zijn foto´s gemaakt, dus die zal ik bij thuiskomst vol trots aan jullie laten zien. Tot vervelens toe, bereid je er maar vast op voor! Paul wordt nu onderhand al stapelgek van mijn gezwets over het duiken, denk ik zo. Net een enthousiaste kleuter ;-)

We rijden zo naar Santa Marta, waar we nog 1 nachtje slapen. Morgen vliegen we naar Bogota en dan donderdag weer naar huis. Helaaaaaaaas!
Maaaaar nog genoeg te zien hier, dus wie weet!

Tot snel, lieverds!