Salento en Medellin

Hallo allemaal,

Het is alweer even geleden dat wij van onszelf hebben laten horen. En dat na dat grote geld-avontuur van de vorige keer.
De dag erna konden we gelukkig weer pinnen. Het zal wel een storing zijn geweest...

Na Bogota zijn we naar Salento gegaan, een rustig dorpje midden in de natuur. Het dorpje was gezellig, maar twee dagen daar was meer dan genoeg.
De eerste dag in Salento zijn we naar de Valle do Cocora gegaan. Hier groeien prachtige grote palmbomen. We hebben hier een hike-tocht gemaakt van 4,5 uur. Het was zwaar op sommige stukken, maar daar kregen we een adembenemend uitzicht voor terug!

Na Salento zijn we naar Medellin gegaan. We hadden vooraf 2 nachten hier geboekt, maar zijn er uiteindelijk 6 dagen geweest. Het liefst wilden we nooit meer weg uit Medellin! Wát een geweldige stad!

We kwamen ´s avonds aan in Medellin, dus hebben toen niet veel gedaan. De volgende dag zijn we, op aanraden van twee Australiërs in het hostel, met de metro en daarna de kabelbaan omhoog gegaan naar een park. Vooral de kabelbaan was leuk. We kwamen langs een soort favelas net als in Rio. Heel anders dan het westerse centrum van de stad! Eenmaal boven aangekomen moesten we nog ongeveer een half uur (iemand anders zei nog 2 uur) lopen om bij het park te komen. Hier hadden we niet zo´n zin in, dus we hebben snel weer de kabelbaan terug genomen, haha.
´s Avonds hadden we afgesproken met een collega van Paul en zijn broer.

De volgende dag hebben we een fietstour gedaan door Medellin. 20 km gefietst, supersportief bezig! Veel dingen gezien onderweg. Op een gegeven moment moesten we de fiets in de derde versnelling zetten (van de 24), want we zouden een klim gaan maken. Nou, dat hebben we geweten! Tong op de enkels, hijgen als een malle, wat een drama! het was maar 1,4 km, maar met een hoogteverschil van 300 meter. Het lijkt misschien weinig, maar o wat was het zwaar! Extra veel respect voor de wielrenners van de Tour de France. Voor hen is onze klim een lachertje natuurlijk.
Paul was best snel boven trouwens. Hij voelde zich dan ook net Nairo Quintana (Colombiaanse wielrenner en de reden dat een paar dagen eerder hier alle tv´s de Tour de France uitzonden).
´s Avonds weer afgesproken met Robin, collega van Paul, en meegedaan met de kroegentocht van het hotel. Mijn god, dan merk je ineens weer dat je al bijna tegen de 30 aanloopt. Op stap tussen 20-jarigen en dan ook nog eens Engelse 20-jarigen, dan weet je het wel... Niet zo ons ding...

De dag erna hadden we weer een tour, de Pablo Escobar-tour. Jaja, er is veel te doen vanaf Medellin.
Bizar dat deze stad een aantal jaar geleden superonveilig was, omdat het werd beheerst door het drugskartel van Pablo Escobar. En nu is het één van de leukste steden waar we ooit zijn geweest!
Wel echt heel interessant om van een local te horen hoe het was in die tijd.
´s Avonds voor de laatste keer afgesproken met Paul z´n collega en lekker op stap geweest. Eindelijk hadden we een goede techno-tent gevonden hier in Colombia! Dat die tent helemaal volstond met homo´s namen we maar voor lief. Het was tenslotte ook Fashion Week in de stad. Leuk feitje: Colombia loopt heel erg voorop in de homo-emancipatie. Dat zou je niet verwachten he? Het schijnt hier zelfs toleranter te zijn dan in Nederland!

En toen brak helaas alweer de eenaarlaatste dag in Medellin aan. ´s Avonds zijn we weer naar de techno-tent geweest met wat Australiërs en Engelsne die we die avond zijn tegengekomen in het hostel. Wat een topavond! Het voelde even alsof we in onze favoriete stad Berlijn waren!
Die Colombianen weten wel wat goede muziek is!

We vinden het echt jammer dat we afscheid hebben moeten nemen van Medellin! Nu op naar Cartagena, aan de noordkust. Daarover later meer :-)